Zakopane, piękno Tatr i cały świat

Kasprowy Wierch

Kasprowy Wierch to jeden z najpopularniejszych szczytów w Tatrach Zachodnich i Święta Góra narciarzy. Jest łatwy do zdobycia, a to za sprawą kolejki linowej, jaka tutaj kursuje. To chyba najbardziej oblegana góra, bez względu na porę roku. Ze szczytu rozciągają się widoki, które zapierają dech w piersiach. 

Leży na wysokości 1987 m n.p.m. u zbiegu trzech walnych dolin.: Doliny Suchej Wody Gąsienicowej, Doliny Bystrej oraz Doliny Cichej po stronie słowackiej. W kotłach po obu stronach znajdują się dwie trasy narciarskie, to najwyżej położone tereny narciarskie w Polsce.

Gdzie można kupić bilety na kolejkę?

Na Kasprowy Wierch bilety można kupić w kilku miejscach. W kasie budynku dolnej stacji kolejki linowej w Kuźnicach, przy przejściu podziemnych na końcu Krupówek, na Poczcie Głównej, oraz drogą internetową na stronie www.pkl.pl. Podpowiemy Wam jak prosto nabyć bilet przez telefon. Kliknij!

Stojąc w kolejce do kasy w Kuźnicach, możemy spotkać się z szarą rzeczywistością. Bardzo często kolejka do kolejki, sięga do kilku godzin stania. Na dobrą sprawę, tyle samo czasu zabierze nam wyjście na pieszo na Kasprowy Wierch. Osoby z dobrą kondycją nie powinny mieć żadnego problemu z pokonaniem szlaku. Wszystko oczywiście zależy od panujących warunków na zewnątrz. Zimą szlak bywa oblodzony, mogą występować zamiecie śnieżne, dlatego dla mniej zaawansowanych turystów polecamy wówczas wyjazd kolejką.

Ceny biletów

Ceny podzielone są na sezon wysoki i niski, ale również na bilety łączone. Można kupić jeden bilet i mieć dwie atrakcje. Przykładowo wyjeżdżamy i zjeżdżamy z Kasprowego Wierchu, a następnie jedziemy na 3h do Term do Bukowiny Tatrzańskiej. Można również zakupić Tour Pass Ekspresowy z rezerwacją godziny przejazdu. Więcej na stronie PKL

 Jak dostać się do Kuźnic?

Są trzy opcje dojazdu:

1. Autobusem, busem z dworca autobusowego, bądź z centrum miasta. Bilet kosztuje 4 zł. Przystanek autobusowy, znajduje się przy Alejach 3-go Maja, następny na ulicy Zamoyskiego powyżej Watry, kolejny Kościół Św. Krzyża, Rondo Jana Pawła II, zwane jako Rondo Kuźnickie, ostatni przystanek jest już na samej drodze do Kuźnic 1 km przed dolną stacją kolejki.
2. Druga opcja to dojazd do Ronda Jana Pawła II własnym transportem, ponieważ dalej nie możemy jechać, samochód zostawiamy na parkingu i resztę drogi pokonujemy pieszo (2km), bądź podjeżdżamy busem.
3. Trzecia opcja, to możliwość podjazdu do ulicy Karłowicza. Na parkingu zostawiamy samochód. Następnie możemy zaczekać na bus, bądź pokonać resztę drogi na piechotę. (1 km)

Praktyczne informacje

1. Szczyt znajduje się na wysokości 1987 m n.p.m.
2. Wyjazd na Kasprowy Wierch, łącznie z przesiadką na Myślenickich Turniach, trwa około 15 minut.
3. Na szczyt Kasprowego mogą wjechać osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich. Zarówno stacja i wagonik przystosowane są do takich potrzeb.
4. Na bilecie znajduje się godzina powrotu, którą należy pilnować, bo nie ma możliwości jej modyfikacji.
5. Czas przebywania na szczycie jest ograniczony, przy zakupie Tourpassu góra-dół czas pobytu na Kasprowym Wierchu wynosi 1 godzina i 40 minut. (W okresie wakacji 1 godzina i 15 minut).
6. Osoby chcące spędzić więcej czasu na Kasprowym Wierchu, powinny kupić bilet w jedną stronę, a następnie kupić bilet powrotny w kasie górnej stacji kolejki.
7. PKL, może wstrzymać kursowanie kolejki, z powodu złych warunków atmosferycznych. Najczęstszą przyczyną jest wiatr halny.
8. Całkowity zakaz wwożenia psów i jakichkolwiek zwierząt.
9. Wszystkie ważne informacje znajdują się na stronie: www.pkl.pl

Historia kolejki linowej

15 marca 1936 roku, pierwsi turyści wyjechali na szczyt Kasprowego Wierchu. Było to ogromne przedsięwzięcie i pomimo wielu protestów ze strony ochrony przyrody, budowę ukończono w rekordowym tempie. Dzisiaj patrząc na wszelkie prace budowlane, to aż nierealne, aby taką  inwestycję wykonać w tak krótkim czasie 6,5 miesiąca.

Budowa była prowadzona na 2-3 zmiany, a głównym jej inicjatorem był inżynier Aleksander Bobkowski, zięć ówczesnego Prezydenta Polski Ignacego Mościckiego. Warunki atmosferyczne nie sprzyjały budowie, ponieważ już we wrześniu spadł pierwszy śnieg. W pierwszej kolejności poprowadzono drogę na Myślenickie Turnie. Wszystkie materiały związane z budową górnej stacji kolejki, były najpierw transportowane na Halę Gąsienicową przez konie huculskie. Następnie, cały materiał wędrował na szczyt Kasprowego Wierchu, za pomocą tysiąca robotników ustawionych w rzędzie, którzy podawali go sobie z rąk do rąk. Przy budowie, życie straciło dwóch robotników, którzy spadli z dużej wysokości, wraz z roboczą kolejką techniczną. Najtrudniejszym przedsięwzięciem, było ustawienie 9 drewnianych podpór, w trudno dostępnym terenie. Robotnicy musieli mieć zdolności, wręcz alpinistyczne.

Po ukończeniu budowy wszystkich podpór, na Kasprowy ruszyła robocza kolejka, zwana „trumienką”, która bardzo usprawniła transport materiałów na szczyt. Następnie zaczęto budować stację kolejki. W trakcie jej budowy temperatura w październiku spadła do -10 stopni. Postanowiono zbudować drewniany barak, innymi słowy cieplak, który miał za zadanie chronić przed mrozem. Pod jego dachem wykonywane były prace murarskie. Całość prac budowlanych zakończono 26 lutego 1936 roku.

Kolejka służyła turystom przez lata, dopiero 6 maja 2007 roku, odbył się ostatni kurs starej kolejki, przed jej gruntownym remontem. Wówczas wymieniono podpory na żelazne, pojawiły się nowoczesne wagony o dwukrotnie większej pojemności, nastąpiła zmiana napędu i prędkości, dodano jedną linę więcej dla każdego wagonu, oraz dla ułatwienia wsiadania zamontowano przesuwne platformy.

Wyjazd kolejką na Myślenickie Turnie

Kolejka służyła turystom przez lata, dopiero 6 maja 2007 roku, odbył się ostatni kurs starej kolejki, przed jej gruntownym remontem. Wówczas wymieniono podpory na żelazne, pojawiły się nowoczesne wagony o dwukrotnie większej pojemności, nastąpiła zmiana napędu i prędkości, dodano jedną linę więcej dla każdego wagonu, oraz dla ułatwienia wsiadania zamontowano przesuwne platformy.

Trasa składa się z dwóch niezależnych odcinków, długość pierwszego z Kuźnic na Myślenickie Turnie, wynosi 1957 m. Na około trzeciej podporze, kolejki się wymijają. Nowoczesne wagoniki jednorazowo miały przewozić do 60-osób, ale okazało się, że zabierają dużo mniej ludzi, w wyniku czego przepustowość jest dużo mniejsza, niż zakładano. W budynku stojącym na Myślenickich Turniach znajdują się silniki, napędzające górny i dolny odcinek kolejki linowej.

Po kilku minutach dojeżdżamy do pośredniej stacji na Myślenickich Turniach. Tędy również przebiega zielony szlak na Kasprowy Wierch. Nie ma jednak możliwości wejścia do budynku pośredniej stacji. Tuż obok znajdują się ławeczki i niewielka polanka, na której z chęcią turyści odpoczywają przed wejściem na szczyt.

Myślenickie Turnie-Kasprowy Wierch

Ten odcinek trasy jest już bardzo stromy, kolejka jedzie nad lasem, a następnie pośród piętrzących się skał. Długość trasy wynosi 2296 m, a różnica wzniesień ponad 600 m. Widoki są coraz piękniejsze, inne są w lecie, jesienią, ale jeszcze bardziej zachwycają zimą.

Po lewej stronie mijamy Suchą Dolinę Kasprową, a po prawej Suchą Czubę o wysokości 1696 m n.p.m. Po kilku minutach mijamy słynny Żleb pod Palcem, to tutaj zimą Józef Uznański, słynny kurier wyskoczył na nartach z kolejki, widząc Niemców czekających na niego na szczycie. Był na liście poszukiwanych, więc nie miał innego wyboru. Kiedy kolejka dojeżdżała do budynku górnej stacji, wagonik zmniejszył prędkość, wówczas młody kurier skoczył w dół do doliny Kasprowej.

Po kilku minutach dojeżdżamy na szczyt Kasprowego Wierchu. Górna stacja kolejki znajduje się na wysokości 1959 m n.p.m., zaledwie kilka metrów poniżej głównego szczytu. Po prawej stronie, stoi budynek stacji meteorologicznej, w zimowej szacie wygląda zjawiskowo.

Na szczycie Kasprowego Wierchu

Jesteśmy na szczycie Kasprowego Wierchu, to niesamowite doznanie, kiedy na przykład z wiosennego klimatu, jaki panuje w mieście, w ciągu 15 minut możemy się przenieść w zimowe warunki. Ta magiczna góra, przyciąga jak magnes o każdej porze roku. I chociaż góra potrafi pokazać pazurki, warto pobyć na jej szczycie chociaż przez chwilę. Pogoda jest tutaj bardzo ważna, bo jeśli chcemy zobaczyć piękną panoramę Tatr, to tylko wtedy kiedy nie jest pochmurnie. Widoczność spada prawie do zera.

W budynku górnej stacji mieści się restauracja, w której można zjeść obiad, napić się gorącej herbaty, wina bądź piwa. Jest serwis narciarski, sklep, toalety, pomieszczenia obsługi oraz kasy biletowe. Znajduje się tam również lokum dla ratowników TOPR oraz obsługi PKL.

Od kilku lat na szczycie Kasprowego, tradycyjnie na początku wiosny, odbywają się spotkania ludzi gór. Pomysłodawcą jest przedsiębiorca, sportowiec Rafał Sonik. Spotykają się tutaj przewodnicy górscy, ratownicy TOPR, pracownicy TPN i PKL, a także sportowcy, którzy niegdyś trenowali na Kasprowym. Wszyscy zgromadzeni biorą udział we mszy św. która odprawiana jest przed budynkiem stacji kolejki linowej.

Wyciągi narciarskie i panorama Tatr

Po obu stronach szczytu znajdują się wyciągi narciarskie. Obie trasy nie są naśnieżane, jedynie ratrakowane. W Kotle Gąsienicowym znajduje się trasa zjazdowa, gdzie jej początek jest o czarnym stopniu skali trudności. Dalej trasa się w miarę wypłaszcza. Działa tutaj nowoczesny 4-osobowy wyciąg narciarski, o długości 1156 m.

Natomiast po drugiej stronie w kotle Goryczkowym znajduje się stary 2-osobowy wyciąg krzesełkowy o długości 1736 m. Trasa jest dłuższa i nieco trudniejsza od Gąsienicowej, wypłaszcza się w momencie zwężenia na nartostradzie, którą zjedziemy do samych Kuźnic.

Z Kasprowego rozciąga się wspaniała panorama na Tatry Wysokie i Zachodnie. Na lewo na pierwszym planie widzimy Beskid, Przełęcz Liliowe, Skrajną Turnię, Skrajną Przełęcz, Pośrednią Turnię i skalisty szczyt Świnicy. Za nią zaczyna się Orla Perć. Natomiast na prawo, czerwonym szlakiem możemy przejść przez Czerwone Wierchy. Na kopie Kondrackiej odbija żółty szlak na Przełęcz Kondracką, dalej szlakiem niebieskim dojdziemy na Giewont.

Patrząc na wprost po stronie słowackiej, widnieje piękny szczyt, to słynna góra narodowa Słowaków, Krywań. Ma ona charakterystyczny stożkowaty szczyt o lekko zakrzywionym wierzchołku.

Obserwatorium Meteorologiczne

Na wierzchołku Kasprowego Wierchu, na wysokości 1985 m n.p.m. znajduje się Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne IMGW. To charakterystyczny i najwyżej położony obiekt, który można zobaczyć nawet z Zakopanego. Co godzinę pracownik obserwatorium dokonuje pomiarów, temperatury, wilgotności, prędkości wiatru, ciśnienia i tak na okrągło przez 24 godziny. Sprawdza wielkość zachmurzenia, widzialność, wielkość opadów i wiele innych zjawisk meteorologicznych. Następnie przekazywane są one do zbiornicy w Warszawie.

Nieopodal obserwatorium stoi duży dzwon, niegdyś był używany do ratunkowej sygnalizacji, kiedy panowały złe warunki pogodowe np. podczas dużego zachmurzenia, albo gęstej mgły.

Szlaki z Kasprowego Wierchu

• Czerwony szlak poprowadzi nas na Beskid, Skrajną i Pośrednią Turnię, a dalej na Świnicę.
• Żółtym szlakiem, zejdziemy na Halę Gąsienicową
• Zielonym szlakiem, przez Myślenickie Turnie do Kuźnic
• Kopa Kondracka (2005 m) – Małołączniak (2096 m), Krzesanica (2122 m) Ciemniak (2096 m)
• Czerwonym szlakiem przez Pośredni Goryczkowy Wierch, Goryczkową Czubę, Suche Czuby na Kopę Kondracką. Dalej na Małołączniak, Krzesanicę i Ciemniak.

Zapraszamy do oglądnięcia filmu.